Onlangs werd ik door Go-Kids regio Zwolle gevraagd om mijn ervaringen als kindercoach eens in een blog te delen. 

12-04-2017

In mijn eerste blog wil ik met jullie iets delen over gevoeligheid.

Afgelopen week kwam er een moeder met haar 7 jarige dochter naar me toe op het schoolplein. Haar dochter had de dag ervoor een emotionele uitbarsting gehad en daarna kon zij moeder heel goed uitleggen wat haar zo overstuur had gemaakt. Het had te maken met een jongen uit onze groep die naast haar in de tafelgroep zit. Moeder en dochter probeerden mij dit verhaal samen te vertellen en doordat ik het meisje al langer ken kwamen we al vrij snel tot de kern. De jongen wilde steeds spulletjes van haar gebruiken en nam geen genoegen met een Nee. Dit dappere meisje is heel gevoelig en heeft moeite om goed bij zichzelf te blijven en kan daardoor moeilijk haar grens aangeven.

Moeder nam de gevoeligheid van haar dochter heel serieus waardoor haar dochter het ook zo mooi aan moeder heeft kunnen vertellen. De jongen waarover dit gaat ken ik ook goed en ik weet dat hij dit meisje niet met opzet verdrietig wil maken. Ik denk zelfs dat hij zich van geen kwaad bewust is.

We spraken af er samen met deze jongen over te praten en daarnaast wil dit meisje ook graag leren om beter voor zichzelf op te komen. Moeder vroeg of ik een soort weerbaarheidstraining kon aanbevelen. In mei start er nog een weerbaarheidsgroep bij Movemental.nl van Jaleesa Kodden. Zij was ooit jeugdkampioen karate en is nu gespecialiseerd trainer in weerbaarheid. Zij heeft kwaliteit hoog in het vaandel staan.

Natuurlijk werk ik als kindercoach ook met weerbaarheid, grenzen stellen en je eigen kwaliteiten leren kennen en inzetten. Dit doe ik bijvoorbeeld door grondingsoefeningen te doen, maar ook mindfulness oefeningen en aikido. Een prachtige manier om een kind weer dichtbij zijn of haar essentie te brengen.

Het gesprek met de jongen en dit meisje was heel puur en open. Het meisje durfde aan te geven waarvan ze zo verdrietig werd en de jongen kon deze boodschap heel goed horen.

En inderdaad hij was zich van geen kwaad bewust. Hij vond haar spulletjes zo mooi en zei: ik wist niet dat je er verdrietig van werd en dat wil ik helemaal niet. Ik zal het niet weer doen en sorry dat dit je zo verdrietig maakte. Ik hoefde me amper te mengen in dit mooie gesprekje tussen deze twee gevoelige kinderen. Wat hebben ze beide al veel geleerd van de mindfulness oefeningen die ik dagelijks in de klas geef. Tijdens deze oefeningen praten we veel over onze gevoelens en leren de kinderen deze ook serieus te nemen.

Ik voel me op zo’n moment een supertrotse juf!

4-12-2016

Druk in mijn hoofd.                                                                                                             Ik breng zojuist mijn zoontje van 8 naar bed. Hij vraagt of we nog even de oefening doen van spanning en ontspanning en van het spinnetje in t hoofd want hij heeft zo’n vol hoofd door het drukke sinterklaas weekend en de spannende weken.
Ik doe de oefening met hem en merk dat hij meer ontspannen raakt. Hij opent zijn ogen en zegt: mama, nu ben ik moe, de oefening heeft zoveel effect op mij!
Zo fantastisch dat hij dit zo kan voelen en vertellen.

 

27-09-2016

Je oogst wat je zaait!
Vorige week donderdag had ik een rot-top-dag op mijn werk.
in de ochtend zat ik met de kinderen in de kring en deden we de mindfulness oefening: Het weerbericht. Kinderen en ik vertelden elkaar na de oefening openhartig hoe we ons voelden op dat moment. Z. vertelde dat ze erg gespannen was omdat ze geopereerd zou worden. L vertelde dat ze zich niet zo goed voelde omdat ze zich ziek voelde maar ook blij vanwege de geboorte van haar broertje. Zo vertelde ik de kinderen dat ik me erg verdrietig voelde toen ik al op stond en ik wist niet eens goed waarom.
Na dit fijne begin van de dag zou je denken dat de juf heel mindful aan het werk kon. Helaas verliep de rest van de dag anders dan ik wilde. Ik liep de hele dag achter de feiten aan, kreeg de instructies niet op tijd klaar, ging mopperen op kinderen omdat het niet stil genoeg was. Kortom: ik was niet echt een Mindful juf! Het lukte me die dag niet om het anders te doen.
Aan t einde van de dag zei ik tegen de kinderen: Ik heb een rot dag gehad.Ik vertelde dat ik niet tevreden was met de manier waarop ik vandaag hun juf was.Daarvoor bood ik de kinderen mijn verontschuldigingen aan. Toen zei R: Maar juf daar kon je toch niks aan doen, je was vanmorgen toch zo verdrietig!
Ik schoot vol van deze liefdevolle opmerking van R. Ook M zei toen ja juf, je kon er niks aan doen, soms voel je je nu eenmaal zo, het is wat het is! Ongelooflijk wat een wijsheid van mijn geweldige kinderen! Ik vroeg aan ze of ze nog een tip voor me hadden.
R zei: Waarom heb je niet gewoon even op de klankstaaf geslagen zodat je even stil kon zitten en adem halen?
Aha weer zo’n wijze opmerking, tja zei ik: dat had ik inderdaad moeten doen. R zei: nou waarom doe je het nu nog niet even?
(het was inmiddels tijd om naar huis te gaan).
Ik sloeg op de klankstaaf en met ons allen zaten we stil met onze ogen dicht en haalden 3 keer diep adem. En ik: ik blies mijn verdriet weg en ademde dankbaarheid in! Dankbaar voel ik me omdat mijn kinderen me mijn eigen lessen teruggeven!

 

 

 

15-07-2016

Afscheid van Mats.

Zo bijzonder hoe een ouder prachtig weet te verwoorden en te waarderen wat ik heel graag voor kinderen wil betekenen! 

Mats was niet op zijn plek op de school waar ik als juf werk en na veel mooie gesprekken met de ouders van Mats is er besloten om Mats een nieuwe kans te geven op een andere school.  Mats heeft het nu goed op zijn nieuwe school en komt veel beter tot zijn recht.

Mijn zoon heeft een bijzondere juf. Twee eigenlijk, maar ik wil er eentje uitlichten. Ze weet zelf namelijk niet hoe bijzonder ze is. Hoe waardevol het is dat ze Mats leerde:

• Dat er rust te vinden is als je je ogen dicht doet 
• Dat gedachten net spinnetjes zijn die je naar je buik kunt laten lopen, zodat je hoofd weer leeg is.
• Dat je kunt overleggen over een oplossing, als het moeilijk is om “gewoon”in de rij te gaan staan.
• Dat iedereen een weerbericht heeft. En dat dat weer steeds weer verandert.
• Dat het oké is om fouten te maken
• Dat het oké is om eigenlijk geen fouten te willen maken.
• Dat het belangrijk is om met modder te spelen.
• Dat je altijd mag huilen.
• Dat het mooi is om iets te doen voor een ander, ook als je die ander niet kent. Voor mensen met kanker bijvoorbeeld, of kinderen in Zambia.
• Dat je af en toe een “shake-break”nodig hebt.

Al deze dingen leerde ze Mats, en nog veel meer. En ik leerde mee.

Bedankt Shelley voor je wijsheid en je mooie voorbeeld. Ook namens Mats.

Lieve groet,

Leontine.